غم..تمام!

تا کی غم آن خورم که دارم یا نه؟!

وین عمر به خوشدلی گذارم یا نه؟!

پرکن قدح باده که معلومم نیست!

کاین دم که فرو برم برآرم یا نه!

...........................................................

خلاصه مسئولیتی که حدود 3 سال به دوشم بود بالاخره داره

آروم آروم از دوشم برداشته میشه، ناراحتی ندارم چون از نظر حرفه ای

و شغلی هیچ اتفاق ویژه ای نیوفتاده! فقط یه دلبستگی 3 ساله است

که دلکندن رو سخت میکنه.. هر لحظه بودن تو این 3 سال در جمع دوستان

خاطراتی تلخ، شیرین و همگی دوس داشتنی داشته که تا ابد در ذهن و قلب من

هک خواهد شد..

دو رویی جدیدا..

چو بیشه تهی ماند از نره شیر/ شغالان درآیند آن‌جا
دلیر/ چو بیشه ز شیران تهی یافتند/ سگان فرصت روبهی
یافتند… این پست یه هفت هشت تایی مخاطب خاص داره! یه
سری مخاطب کوچولو که حتما یه روزی تاریخ مصرفشون تموم می
شه! تموم می شه و رو سیاهی به ذغال می مونه! خلاصه اش اینکه
طلا که پاکه چه منتش به خاکه! حالا برو شروع کن به دوسیه بافتن مجدد….
تقدیم به مخاطب خاص!